Yep, mensen met kleine kinderen of tieners ervaren meer negatieve emoties dan mensen zonder kinderen.
Dat terwijl het narratief is dat we vooral liefde krijgen.
Data toont dat het beide is. We ervaren meer emoties.
Komt wel bij, dat ‘negatieve’ emoties meer blijven plakken. Dat we daar meer bij stilstaan. Dat we daar over gaan piekeren. Dat we dat willen vermijden of onder de mat vegen.
Dit dus zowel in de vroege jaren als terug bij tieners.
Er zijn vele hulpverleners die zich richten op de begeleiding van die ouders in de vroege dagen. Belangrijk!
Ik, ik richt me op die ouders in die 2de pittige periode. Die begint vanaf de tienerjaren. Al die grote veranderingen, al die emotionele lading…al die boodschappen die lijken te zeggen ‘Als je het goed had aangepakt toen ze klein waren, was het nu makkelijker geweest.’
Het kan een gevoel geven dat ‘het kalf al verdronken is’. Maar dat is niet zo!
En, zelfs als je alles ‘goed’ (wat dat ook moge wezen) hebt gedaan, is de periode van adolescentie pittig voor ouders.
Ik wil die ouders, die schrikken van de heftigheid van deze periode, die niet meer weten van welk hout pijlen maken, die schrikken van hun eigen reacties op hun kinderen… Die ouders wil ik begeleiden zodat ze ook in deze periode die ouder kunnen zijn die ze echt willen zijn. Ik wil dat je weet dat je niet alleen bent. Onderzoek toont telkens opnieuw aan dat het een intense periode is, zowel voor de ouder als voor ‘het kind’. Ik gun het je, dat je in deze periode de tijd neemt om ruimte te maken voor zowel jouw pijn als jouw hartfluisteringen. Zodat je die relatie kan opbouwen met je kind die je echt wil.
#adolescentie#tieners#pittigeperiode#negatieveemoties#ouders#oudersvanadolescenten#oudersvantieners
